naksibendi tarikat zikir ne demek?

Naksibendi Tarikatı, İslam geleneğine dayanan ve zikir (Allah'ı anma) üzerine odaklanan bir tasavvuf yoludur. Tarikat adını kurucusu Bahaeddin Nakşibendi'den almaktadır. Nakşibendi Tarikatı, Orta Asya'da 14. yüzyılda ortaya çıkmıştır ve zamanla dünya geneline yayılmıştır.

Zikir, Nakşibendi Tarikatı'nda irfan (özgörü) yolunda ilerlemenin temel uygulamalarından biridir. Zikir, ilahi isimleri veya Allah'ın övgüsünü dil veya kalp yoluyla sürekli tekrar etmektir. Bu, zihnin ve kalbin Allah'a yönelik odaklanmasına, nefsin arzularının bastırılmasına ve manevi gelişime yardımcı olur.

Nakşibendi Tarikatı'nda zikir uygulaması genellikle yedi farklı şekilde yapılır:

1. Lisanî Zikir: İlahi isimlerin dil yoluyla tekrarıdır. Örneğin, "Allah", "El-Halim" gibi Allah'ın farklı isimleri sürekli tekrar edilir.

2. Qalbî Zikir: Kalbin Allah'ı anmasıdır. Zihnin dağılmasını engellemek ve kalbi Allah'a yönlendirmek için kalp ritmiyle birleşen tekrarlar yapılır.

3. Hafî Zikir: Gizli bir şekilde yapılan zikirdir. Diğer insanlar tarafından duyulabilir olmamak önemlidir. İçsel bir zikir yöntemidir.

4. İstikrarlı Zikir: Bireyin Allah'ı anmaya odağını yoğunlaştırarak iş ve ibadet arasında sürekli Allah'a yönelmesidir.

5. Daimî Zikir: Zikir pratiği, uyku dışında her an devam eder ve kişinin zikretmeye devam etmesi teşvik edilir.

6. Muraqaba: Allah'ın huzurunda sürekli olarak Nefs-i Emare (arzuların düşük seviyesi), Nefs-i Levvame (sorgulayan vicdan) ve Nefs-i Mutmainne (huzurlu nefis) arasındaki farkındalıkla birleşen zikirdir.

7. İstiğrağ: Hayal gücünü ve zikri birleştiren bir tekniktir. Zikir esnasında Allah'ı hayal etmek ve O'nu hissetmeye çalışmak temel hedeftir.

Bu farklı zikir şekilleri, Nakşibendi Tarikatı'nın takipçilerine manevi ilerleme ve kendini keşfetme imkanı sunar. Ancak, tarikatın uygulamaları ve süreçleri, bir şeyhe (ruhani rehber) bağlı olarak gerçekleştirilir ve kişiye özgü bir deneyimdir.